Trijntje richt samen met haar broer Tjeerd Oosterhuis op zeer jonge leeftijd de popgroep Total Touch op. In 1996 vindt er een evenement plaats waarbij heel Nederland kennismaakt met Trijntje. Het is de opening van de Amsterdam Arena waarbij de zangeres de door John Ewbank geschreven hymne “De Zee”  ten gehore brengt. Het levert haar enorm veel media aandacht op en betekent haar definitieve doorbraak. In de periode daarna brengt Total Touch twee zeer succesvolle albums uit. Van het debuutalbum worden er zelfs bijna een half miljoen verkocht, waarmee het nog steeds het best verkochte Nederlandse debuutalbum ooit is. De grootste hits van Total Touch zijn “Touch Me There” en “Somebody Else’s Lover”. 

 

“De Zee” blijft niet Trijntjes enige Nederlandstalige succes. In 1997 zingt ze met Marco Borsato het duet “Wereld Zonder Jou”, wat haar een top 3 hit en een Edison Award oplevert. Een jaar later bewijst ze nogmaals dat ze uitblinkt in het Nederlandstalige genre, als ze de titelsong van de film Abeltje “Vlieg met me mee” voor haar rekening neemt. Het nummer wordt een grote hit en betekent Trijntje’s derde Nederlandstalige succes.

 

Trijntje Oosterhuis vervolgt haar weg als soloartiest als Total Touch een rustpauze inlast. Ze zingt met jazzpianist Herbie Hancock op het North Sea Jazz Festival en doet daarna een flashbacktour waarbij ze liedjes van Stevie Wonder vertolkt. Van deze theatertour verschijnt de live-registratie “For Once In My Life”, welke later goud wordt.

 

In 2002 komt het solodebuut van Trijntje uit. Ook dit album wordt goud en gaat gepaard met een uitverkochte theatertour van de zangeres en haar band.

 

Trijntje wordt steeds vaker te gast gevraagd bij bekende jazzmuzikanten en –orkesten. Ze zingt met Toots Tielemans, New Cool Collective, het Jazz Orchestra en het Amsterdams Sinfonietta. In samenwerking met de laatstgenoemde verschijnt het op het Blue Note Label uitgebrachte album “Strange Fruit”, dat een ongeëvenaard succes wordt. Het bereikt een dubbel platina status, wat zeker voor jazzbegrippen uitzonderlijk is.

 

In de maanden daarna tourt Trijntje met haar band langs uitverkochte theaters. De tour heeft een akoestisch karakter, Trijntje speelt met een kleinere band, waardoor de avonden een zeer intiem karakter hebben. De tour is zo’n succes dat besloten wordt een registratie te maken. Het resultaat is de DVD „A Thousand Days". De DVD is opgenomen in club Panama in Amsterdam. Gekozen is voor een optreden „in the round": het circa 150 man koppige publiek zit op banken en zitzakken om Trijntje en de band heen. Zowel oude hits uit de Total Touch tijd, songs uit haar solo-carriere, haar Nederlandstalige songs als de jazz-klassiekers van Trijntje’s platinum album „Strange Fruit" komen voorbij.

 

Trijntje sluit het jaar af met de kerstsingle „Merry Christmas Baby", Trijntje's uitvoering van deze kerstklassieker (ft. saxofoniste Candy Dulfer!) behaalt de nr. 4 positie in de charts.

 

In het voorjaar legt Trijntje de laatste hand aan haar nieuwe popalbum 'See You As I Do'. Ze bouwt een eigen thuisstudio in Amsterdam, doopt die Studio Traincha, en neemt daar haar plaat van voor tot achteren op. Ze werkt nauw samen met de Engelse producer/componist James Hallawell, met wie ze het merendeel van de liedjes samen schrijft. Ook schrijft ze nummers met de Amerikanen Keith John en Kit Hain. Ze vraagt aan grootheden als Toots Thielemans en Candy Dulfer om mee te doen op de plaat. Over het resultaat is Trijntje zelf erg tevreden. Een puur album, dat zowel haar pop-als jazzfans zullen waarderen.

 

2 september 2005 ligt het album de winkel. In hetzelfde najaar geeft Trijntje twee See You As I Do-concerten in de Heineken Music Hall in Amsterdam. Candy Dulfer, Paskal Jakobsen van Blof en Raul Midon verzorgen gastbijdragen. Raul Midon is een blinde Amerikaan, wiens stem in Amerika wordt vergeleken met Donny Hathaway. Trijntje en Raul zingen Where Is The Love, waarna het nummer op single uitkomt. Ook wordt het liedje bijgedrukt op nieuwe uitgaven van See You As I Do, als op Midon's CD State of Mind.

 

Het jaar 2006 staat voor Trijntje in het teken van de geboorte van haar tweede zoon Marijn; en van een nieuw Blue Note-project: Burt Bacharach Songbook. Samen met EMI en Radio 2 is het plan opgevat om de liedjes van een van de grootste songschrijvers uit de geschiedenis van de populaire muziek in Amerika, door Trijntje te laten zingen.

Walk on by; That's what friends are for, Alfie - stuk voor stuk liedjes die behoren tot het collectieve geheugen van de muziekliefhebber. Er wordt contact gezocht met Burt Bacharach zelf in Los Angeles en CD's opgestuurd. Als Bacharach Trijntje’s DVD 'A Thousand Days' bekijkt, spreekt hij de woorden: 'Let’s give her a call'. In juni brengt Trijntje een bezoek aan LA en werkt samen met Burt Bacharach aan de totstandkoming van het album. Hij dringt aan het vergeten stuk 'Waiting for Charlie (To Come Home)’ op te nemen, waarvoor hij op de piano een nieuw intro schrijft. Ook speelt hij mee op This House Is Empty Now, dat hij eerder opnam met Elvis Costello. Patrick Williams en Vince Mendoza , die eerder met Bacharach werkten, verdelen de arrangementen. Williams produceert daarnaast, Mendoza dirigeert het Metrolopole Orkest dat voor de begeleiding zorgt. Het team wordt gecomplementeerd door technicus Al Smith, die meerdere Grammy's won. Uiteindelijk komen er 14 stukken op de plaat.

Do You Know The Way To San Jose? wordt de eerste single. In november wordt de CD The Look Of Love met een concert gepresenteerd in het Beatrixtheater in Utrecht. In december trekt Trijntje samen met het Metropole Orkest langs de theaters om The Look of Love live aan het publiek te laten horen. Het album is bij release al dubbel platina en voor de kerst worden er al meer dan 100.000 exemplaren verkocht! 

 

Begin 2007 sluit Trijntje haar tour met het Metropole Orkest af in de Amsterdamse Heineken Music Hall. Twee uitverkochte avonden zingt zij nog eenmaal alle liedjes van het zeer succesvolle album The Look of Love.

In de zomer start ze met de voorbereidingen voor haar akoestische theatertour. Dit keer met haar goede vriend, de Braziliaan Leonardo Amuedo. In oktober starten ze met de tour waarin Trijntje liedjes zingt, die ze (zoals zij zelf zegt) ‘altijd al eens heeft willen zingen’. Uiteraard komen er ook “gouwe-ouwes” in voor zoals De Zee, Radeloos en tal van nummers afkomstig van haar Bacharach album. Ook zingt zij 2 nieuwe indrukwekkende liedjes: ‘Ken je mij?’ geschreven door haar vader Huub Oosterhuis en ‘De Gestorvene’, een schitterend gedicht van Ida Gerhardt waar speciaal een melodie voor wordt gecomponeerd.

Halverwege de tour krijgt Trijntje de unieke kans om een tweede album op te nemen gevuld met liedjes van Burt Bacharach. Ze legt de tour stil en vliegt naar Los Angeles om daar wederom met Burt de studio in te duiken.

Maar liefst vijftien liedjes nemen ze op, waaronder één nieuw stuk genaamd “Who’ll speak for love” wat tevens de titel van het album wordt.

Burt Bacharach schrijft dit liedje samen met Tim Rice, die we kennen van o.a. de wereldberoemde musicals Aïda, Jesus Christ Superstar en natuurlijk The Lion King.

Hiermee kan Trijntje zich scharen in een lijst aan grootheden die de eer hadden een liedje te ‘krijgen’ van de grootmeester.

Who’ll speak for love staat binnen no-time in de Top 10 van best verkochte albums en behaalt ook binnen een record tempo de platina status. Een zeer mooie afsluiting van het jaar 2007!

 

Het jaar 2008 start met theatershows die ze eind 2007 moest afzeggen door opnames van haar nieuwe album. Op 14 januari sluit ze de tour af in Alkmaar. De theatertour is alle 30 voorstellingen uitverkocht geweest. Een mooi compliment voor Trijntje!

Direct dient zich de volgende verrassing aan. Burt Bacharach tourt in februari door Japan en vraagt Trijntje om hem te vergezellen op zijn tour en een aantal liedjes te zingen tijdens zijn concerten. Trijntje vertrekt naar ‘the land of the rising sun’ en staat vier avonden aan Burt’s zijde in grote zalen.

Terug in Nederland gaat ze aan de slag met de voorbereidingen voor de Dvd-registratie van haar theatertour. Deze was zo succesvol dat haar platenmaatschappij EMI voorstelt om in maart nog één keer bij elkaar te komen in Trijntje’s tweede huis De Rode Hoed te Amsterdam. Samen met Leonardo geven zij de aanwezigen een bijzondere avond waarin naast de liedjes uit de tour nog vele mooie extra’s voorbij komen. De DVD/CD die van de avond uitkomt heet ‘Ken Je Mij’. Vernoemd naar een liedje waarvan de tekst geschreven werd door haar vader Huub Oosterhuis.

In april reist Trijntje met haar band af naar Japan, dit keer om zelf een tour te doen langs de prestigieuze Blue Note Clubs in Tokyo en Nagoya.

Haar optredens met Burt hebben deuren voor haar geopend in Japan en het is voor Trijntje een grote eer om op eigen naam in deze clubs te mogen optreden.

Eind mei staat Trijntje drie avonden in een uitverkocht Carré. Het is niet de eerste keer, maar voor de zangeres uit Amsterdam is het altijd bijzonder om in Carré op het podium te staan. In juli is ze te gast op het International Jazz Festival in Salt Lake City, in Amerika, waar ze samenwerkt met dirigent/producer Patrick Williams. Ze deelt in de zomer het podium met de Braziliaanse zanger/componist Ivan Lins en begin september is ze met Candy Dulfer te gast bij Lionel Richie bij Symphonica in Rosso. Vier avonden deelt ze het podium met de wereldster, en zingen ze samen het speciaal voor hen geschreven duet Face in the Crowd. In de Nederlandse single Top 50 bereikt de plaat, geschreven door John Ewbank, de derde plaats. 

In het najaar doet ze opnieuw de theaters in Nederland aan, ook nu weer samen met gitarist Leonardo Amuedo.