Roger, geboren in Rijsbergen en woonachtig in Etten Leur kreeg de muzikale interesse van zijn vader mee. Pa was toetsenist in het bekende orkest The Hilltops. Al op 15 jarige leeftijd zat Roger in zijn eerste band Limit. “Via een hele moeilijke voor veel mensen niet uitspreekbare naam ‘Roger and his hopeless Alcoholics’ zijn we daarna terecht gekomen op de naam Roger”, aldus Roger. “We speelden indertijd in de voorprogramma’s van bands als de Golden Earring, de Dijk en Livin Blues. Met ons tien jarig jubileum hebben we een live CD opgenomen getiteld ‘Screaming in the night’ met een eigen nummer en covers die het beste te omschrijven zijn als pittige feest rock. Naast de band trad ik al een jaar of zeven solo op, toen ik het daarna te druk kreeg ben ik uitsluitend solo optredens gaan doen”. 

Je repertoire ligt in een andere hoek als de meeste bandartiesten? 

Roger; “Ja ik doe veel stevige nummers uit de zeventiger en tachtiger jaren van Joe Cocker tot Robbie Williams wat bij de jongeren weer lekker aanslaat. Kijk, ik sta veel geprogrammeerd tussen de Nederlandstalige artiesten en dan denk je die komen niet voor mijn repertoire. Maar vooral als ik wat later in het programma mag optreden en er al wat geconsumeerd is dan blijken die oude rockers er als zoete koek in te gaan. Het feest der herkenning denk ik”. 

 

Je hebt in ieder geval geen concurrentie, ik bedoel dat veel artiesten hun set aan moeten passen omdat een van hun nummers al door een collega is gezongen? “Nee daar heb ik nooit geen last van”. Heb je ook nog plannen om wat op CD gebied te gaan doen? “Jazeker alleen weet ik nog niet of het een maxi CD of album gaat worden. In ieder geval wat eigen nummers erop”. 

 

Hoogtepunten? 

“We zijn indertijd met de band naar Frankrijk geweest, was wel leuk maar ook armoede troef in die regio. Wel leuk om op terug te kijken, en ja, je maakt eigenlijk zoveel mee in de muziek. In mei 2003 heb ik samen met Leen Zijlmans een weekje in Benidorm gezongen. Vorig jaar was ook wel leuk naar Gran Canaria een weekje opgetreden in het Heineken café (oktober 2004). In Holland was het al best koud en dan daar met die temperatuur, best wel aangenaam”. 

 

Nu ik Roger al vele malen op het podium, het biljart en andere voor podium doorgaande attributen heb zien optreden kan ik hem met een gerust hart aanbevelen bij diegenen die wel van een stevige rocker houdt van Nederlands tot wat swingende en stampende muziek.