Bløf wordt in 1992 opgericht door Peter Slager (bas/zang), Paskal Jakobsen (zang/gitaar), Bas Kennis (toetsen/zang) en Henk Tjoonk (drums). Na zo’n anderhalf jaar te hebben opgetreden in plaatselijke zaaltjes begint de Zeeuwse band eind ’94 met de opnamen van hun debuutalbum Naakt Onder De Hemel, dat ze begin ’95 in eigen beheer uitbrengen. De reacties van zowel het publiek als de pers zijn uitermate positief en de eerste duizend exemplaren zijn in korte tijd uitverkocht. 

Eind ’95 tekent de band een distributiedeal met EMI Music, waardoor ze het debuut alsnog landelijk kunnen uitbrengen. De van dit album afkomstige single ‘Aan De Kust’ groeit uit tot het nieuwe Zeeuwse volkslied. 

1996-1998 

In 1996 ontvangt de band van de Provincie Zeeland de Zeeuwse Aanmoedigingsprijs voor jong talent. Het geldbedrag dat hieraan gekoppeld is gebruiken ze voor de financiering van opvolger Helder die in de zomer van ’97 uitkomt. Drummer Henk Tjoonk verlaat de band en wordt vervangen door Chris Götte. Bløf gaat in zee met voormalig Doe Maar manager Frank van der Meijden en tekent een volledig platencontract bij EMI. 

In januari ’98 brengt Bløf de melancholieke ballad ‘Liefs Uit Londen’ uit, dat hun eerste echte grote hit wordt. De daarop volgende singles ‘Aan De Kust’ en ‘Wat Zou Je Doen’, allebei oorspronkelijk van het debuutalbum maar toegevoegd aan de live bonus CD van Helder, worden ook hits. De muziek van Bløf, goed opgebouwde poprock songs met poëtische teksten, blijkt aan te slaan bij een groot publiek. 

Eind ’98 brengt Bløf het live album XXL uit, een registratie van het concert van de band samen met het Zeeuws Orkest tijdens het jaarlijkse Straatfestival in Vlissingen. 

In november wordt de band genomineerd voor een Edison in de categorie Groep Nationaal en Nederlandse Groep van het Jaar. 

1999 

In januari treedt Bløf voor de eerste keer in hun carrière op in een uitverkocht Ahoy voor het populaire TV programma Heeren van Amstel Live. 

Een maand later ontvangt de band een Zilveren Harp van de Stichting Conamus, de TROS Publieksprijs, en een platina award voor meer dan 100.000 verkochte exemplaren van Helder. Tevens krijgt de band een Hitkrant award en is tweemaal genomineerd voor een Edison. 

Tijdens een korte maar uiterst succesvolle Marlboro Flashback tour vertolkt Bløf het repertoire van Doe Maar, met als gevolg dat de leden van Doe Maar besluiten nog eenmaal bij elkaar te komen voor een reünietour en een nieuw album. 

In maart verschijnt derde album Boven, voorafgegaan door de hitsingle ‘Harder Dan Ik Hebben Kan’. Ook dit album wordt al snel bekroond met platina. 

In juni verschijnt het boek Rijden Door De Nacht van journalist Ernst Jan Rozendaal en fotograaf Lex de Meester, die de band een paar maanden lang volgden. 

In de nazomer reist de band af naar Spitsbergen om een TV special op te nemen en het ‘meest noordelijke concert ooit’ te geven, waarmee ze een plek verwerven in het Guiness Book of Records. In de herfst start de band met een succesvolle akoestische theatertour. 

2000 

Bløf ontvangt de Gouden Notenkraker van de Nederlandse Toonkunstenaarsbond, en een Edison voor Beste Nederlandse Groep. In mei verschijnt single ‘Dansen Aan Zee’ van hun op stapel staande album Watermakers. 

Op bevrijdingsdag doet Bløf per helikopter diverse festivals aan. In augustus verschijnt ‘Hier’, een voorproefje van het later dat jaar te verschijnen album Watermakers. 

Begin september wordt Bløf door Radio 538 uitgenodigd op te treden voor het Nederlands Olympisch team en zijn supporters tijdens de Olympische Spelen in Sydney. 

In oktober presenteert de band nieuwe album Watermakers aan fans en media. Het is een album waarop de band de perfecte balans gevonden heeft tussen alternatieve en populaire popmuziek. Watermakers wordt al in de eerste week van release platina, terwijl voorganger(s) Boven en Helder ondertussen de dubbelplatina status heeft bereikt. 

Zanger Paskal is gastmuzikant/zanger op het nummer ‘Abraçe-me’ van O Destino, het vierde album van de Portugese artiest Fernando Lameirinhas. 

2001 

Het jaar begint veelbelovend. De band treedt op in een uitverkocht Ahoy en wordt voor de tweede keer onderscheiden met een Edison voor Beste Nederlandse Groep. Later dit jaar zullen ze tevens een TMF award in ontvangst nemen voor Beste Popgroep Nationaal, en zal Bløf worden uitgeroepen tot de meest gedraaide band op de Nederlandse radio. 

Maar dan, na de start van een uitverkochte theatertour, slaat het noodlot toe. Op 17 maart overlijdt drummer Chris Götte aan de gevolgen van een motorongeluk. De website van de band wordt overspoeld met condoleances en steunbetuigingen van fans. Op 22 maart nemen familie, vrienden en fans op gepaste wijze afscheid van de geliefde drummer. 

Ter nagedachtenis aan Chris Götte verschijnt in juni het live album Oog In Oog – Live In Ahoy. Alle opbrengsten van het album, dat alleen verkrijgbaar is via de Bløf website, gaan naar stichting War Child. Ondanks het tragische verlies van Chris, kondigt de band aan door te zullen gaan met wat ze het liefst doen: muziek maken. Na een periode van rouw beginnen ze met het schrijven van nieuwe liedjes. In drummer Norman Bonink(o.a. Frank Boeijen en Liesbeth List) vinden ze de juiste vervanger voor Chris. 

In december geeft Bløf een adembenemend optreden met zangeres Heather Nova voor het TV programma De Vrienden van Amstel. Nova schrijft een Engelse tekst voor ‘Mooie Dag’ (‘Beautiful Day’), een gloednieuw liedje van het nog te verschijnen album Blauwe Ruis. 

2002 

In januari verschijnt Blauwe Ruis, een album over liefde, verlies en vergankelijkheid. Het komt de Album Top 100 binnen op de eerste plaats en zal vervolgens bijna een jaar lang in de Top 10 vertoeven. 

In april komt single ‘Mooie Dag’ uit, met een waanzinnige videoclip, geschoten in het Spaanse Almeria. 

Voor het TV programma Paradisolife speelt Bløf een verpletterende uitvoering van ‘Dansen Aan Zee’ met de Portugese zangeres Cristina Branco. Zij is ook te gast tijdens een serie shows in Ahoy. Het nummer staat op de multi-track van ‘Mooie Dag’, die ook de Engelse versie van het nummer met Heather Nova bevat. 

In de zomer neemt Paskal het duet ‘Geen Gevaar’ op met Frank Boeijen. De clip voor het nummer, dat hij samen met Frank schreef, wordt gemaakt door Maarten Corbijn. 

De band doet een fotosessie met de fameuze fotograaf Anton Corbijn, bekend van zijn werk met U2, Depeche Mode en vele anderen, voor het blad OOR. 

In oktober verschijnt de single ‘Meer Van Jou’ in een speciale live-versie. De band schrijft ook een nummer voor de populaire Nederlandse politieserie Luifel & Luifel, getiteld ‘Onderhuids’. 

Op 9 november, tijdens Grolsch Live38, ontvangt de band een dubbelplatina award voor meer dan 160.000 verkochte exemplaren van Blauwe Ruis. Het album eindigt ook nog eens op de tweede plaats in de prestigieuze top 100 van beste albums uit de Nederlandse popgeschiedenis. 

Op 18 november verschijnt de DVD Tussen Nacht en Morgen, een live-registratie van het concert met het Metropole Orkest dat in april plaatsvond. Ook wordt een box uitgebracht met daarin de vier tot dan toe verschenen studio-cd’s van Bløf. 

In december ontvangt Paskal Jakobsen een Sena Gitaar Award als Beste Gitarist. 

2003 

In februari wordt Bløf onderscheiden met de prestigieuze oeuvreprijs de Gouden Harp. Ook wint de band twee Edisons voor Beste Album (Blauwe Ruis) en, voor de derde keer in vier jaar, Beste Groep Nationaal. Daarnaast wint Paskal tijdens FRETalive@013 een Duiveltje als Beste Zanger van Nederland, uitgereikt door het Nationaal Pop Instituut en gekozen door collega-muzikanten. De Duiveltjes zijn een verwijzing naar de legende rondom bluesgitarist Robert Johnson, die op de ‘crossroads’ zijn ziel aan de duivel verkocht en zo de beste gitarist ter wereld werd. 

Eind april verschijnt ‘Omarm’, de eerste single van het gelijknamige vijfde album dat op 2 juni verschijnt. Omarm wordt ten doop gehouden tijdens een bijzondere zeiltocht met een speciale Bløfboot voor prijswinnaars, media en genodigden. Tijdens die tocht geeft Bløf een exclusief akoestisch optreden. Op 3 en 4 juni volgt de officiële albumlaunch voor een groter publiek in MCV, Utrecht. Het album, geproduceerd door de band zelf, is opgenomen in de homestudio’s van Paskal en Bas en gedeeltelijk in een speciaal ingerichte studio in Austerlitz. 

Met het album Blauwe Ruis brak Bløf vorig jaar meerdere barrières. Het album bivakkeerde bijna een jaar in de top tien van de albumlijsten en behaalde tweemaal de platina status. Onlangs eindigde het album ook nog eens op de tweede plaats in de prestigieuze top 100 van beste albums uit de Nederlandse popgeschiedenis. Sneller dan iedereen waarschijnlijk had verwacht is er nu de opvolger Omarm. In tegenstelling tot het stemmige Blauwe Ruis is Omarm een uitbundig, haast troostrijk werkstuk. De veertien songs die op het album staan, bevestigen nog maar eens de autonome klasse van de Zeeuwse band. Zanger Paskal Jakobsen, bassist Peter Slager, toetsenman Bas Kennis en drummer Norman Bonink zijn er in geslaagd om na anderhalf jaar met een plaat te komen die vooral hoop uitstraalt. Daarnaast is de band op Omarm in haar meest elementaire vorm te horen. Paskal: “Het spel is een stuk uitbundiger en de muziek heeft aan diepte gewonnen. We hebben op Omarm veel meer een ‘kiezen of delen’ mentaliteit gehad en de songs klinken daardoor erg basic.” Volgens tekstschrijver Peter Slager had het maken van Omarm voor de bandleden een zelfreinigende werking. “Dat Blauwe Ruis, een plaat die vooral in het teken stond van het verwerken van het verlies van Chris, zo ’n succes is geworden vind ik heel mooi. Vooral voor Chris natuurlijk. Maar het dwong ons als band om terug te gaan naar af.” 

De band koos er voor om Omarm letterlijk in een huiselijke sfeer op te nemen. Dit keer werd er niet zoals bij Blauwe Ruis een huisje aan het Zeeuwse strand gehuurd maar werden de opnames gedaan in de homestudio’s van Bas en Paskal. Ook nam de band de nummers voor de eerste keer zonder de hulp van het Belgische producerkoppel Ronald Vanhuffel en Peter Bauwens op. Paskal: “Wij hebben zoveel van hen geleerd maar tegelijkertijd hadden wij daardoor ook het idee dat we het dit keer zelf konden doen. En dat werkte geweldig. Omarm is met afstand de leukste Bløf-plaat geworden om te maken. We hebben tijdens de opnames nauwelijks onenigheid gehad. De sfeer was enorm relaxt en ik denk dat het effect en het gevoel dat de band al met Blauwe Ruis voor ogen had, pas op Omarm terug te horen is.” Bas vult aan: “Ik kon zo vanuit mijn slaapkamer of woonkamer op elk onmogelijk tijdstip de studio in om iets in te spelen. En weet je, ik speel de beste dingen als ik s’ochtends in mijn onderbroek achter het Hammondorgel ga zitten.” 

Peter merkte tijdens het inspelen van de songs ook dat dit goed werkte. “We zijn echt in staat geweest om de magische momenten die wij vaak op het podium hebben, nu ook in de nieuwe nummers te verwerken.” Paskal sluit zich daar volledig bij aan. “De spanning van een echte studio haalt niet het beste in mij naar boven. Maar als je thuis opneemt heb je geen last van bandleden en producers die achter het raam van de studio op hun klokje aan het kijken zijn.” 

Die bijna speelse werkwijze is Omarm beslist ten goede gekomen. Het spel is avontuurlijk en verrassend. Maar ook de teksten van Peter Slager hebben een diepgang en tegelijkertijd een vanzelfsprekendheid die je maar bij weinig Nederlandse tekstschrijvers tegenkomt. De maar liefst zeven minuten lange openingssong De Mooiste Verliezers is daar een goed voorbeeld van. Peter Slager: “In het verleden waren we al blij dat we een song vier minuten tot een goed einde brachten. Maar de bandleden zijn muzikaal op een zodanige manier naar elkaar toegegroeid dat we ook een lange song als De Mooiste Verliezers tot het einde toe spannend kunnen houden.” Maar niet alleen de lengte van de songs en de gedurfde muzikale invulling maken van Omarm een bijzonder werkstuk. De toon is duidelijk anders dan op Blauwe Ruis. Peter: “Blauwe Ruis stond vooral door de eenvormige onderwerpkeuze nogal op zichzelf en was daardoor erg donker van toon. Het maken ervan was vooral een therapeutische ervaring. Eerlijk gezegd hoop ik een dergelijk album ook nooit meer te maken.” Toch duikt de herinnering aan Chris ook op Omarm nog een keer op. Barcelona refereert nog indirect naar de trieste dood van de drummer. Peter: “Het zou gek zijn als wij nu een plaat zouden maken waarop de herinnering aan Chris opeens helemaal niet meer voorkomt. Paskal zei tegen mij: ‘Het maak mij niet uit wat je schrijft maar ik zou het toch erg prijs stellen als er een nummer op de cd zou komen dat over Chris gaat’. Dat heb ik dus met Barcelona gedaan.” 

De herinnering aan jou 

Aan hoe je er niet was 

En hoe je er nooit zou komen 

Geschilderd in je favoriete geel 

Dan is er iets in Barcelona, iets in Barcelona 

(uit Barcelona) 

Peter: “De fans weten precies waar ik met dat ‘geel’ op doel. Het was de kleur van het drumstel van Chris. Twee weken na de dood van Chris, zijn wij met onze manager naar Barcelona gegaan en daar is eigenlijk de agenda gecreëerd voor de toekomst van Bløf.” Een toekomst die er met dit nieuwe album erg rooskleurig uitziet. Zelfs de verstokte Bløf-fans zullen met stijgende verbazing naar Omarm luisteren. Zo zingt Paskal op de gelijknamige single Omarm voor de eerste maal met een ijle kopstem. “Al op Blauwe Ruis wilde ik een nummer met kopstem zingen maar toen hebben wij het niet gedaan omdat ik ervan overtuigd was dat ik het niet kon. Ik heb als voorbereiding zelfs een paar keer naar het album Grace van Jeff Buckley geluisterd om de overgang van een gewone stem naar de kopstem onder de knie te krijgen. Ik ben trots op het resultaat, alleen moet ik het ook nog live gaan zingen, ha, ha.” Ook de wat nadrukkelijkere aanwezigheid van het Hammondorgel van Bas Kennis is een belangrijk element op het album. Bas: “De eerste basisarrangementen voor de songs van Omarm heb ik gedaan op een Hammondorgel dat ik net had aangeschaft en die klonken zo fantastisch. Later hebben wij een enorm woeste Hammond-set laten opstellen in het Beauforthuis in Austerlitz nabij Zeist. Die plek hadden we in eerste instantie uitgekozen om de drumpartijen van Norman op te nemen maar ook het Hammondorgel klonk daar geweldig.” Het drumwerk van Norman Bonink spettert, mede door de geweldige akoestiek van het Beauforthuis, dan ook moddervet uit de boxen. Norman is echter om meerdere redenen dik tevreden met zijn spel op Omarm. “Bij Blauwe Ruis was ik nog als sessiemuzikant bij de band betrokken. Nu ik een vast bandlid ben, speel ik veel vrijer. En dat is duidelijk te horen op deze cd.” 

Wat Omarm vooral duidelijk maakt is dat Bløf de stijgende lijn van de vorige albums weet door te trekken. Paskal beaamt dit volmondig: “Toen wij Helder maakten had ik het idee dat wij betere liedjesschrijvers waren geworden. En dat was ook het geval bij Boven, Watermakers en Blauwe Ruis. Nu heb ik dat gevoel heel sterk en dat is heel bevredigend.” Een gevoel dat overigens niet alleen door de bandleden zal worden gedeeld. Met Omarm voegt Bløf een album vol sterke liedjes met mooie melodieën en gevoelige teksten aan haar oeuvre toe. Het is een plaat die na elke beluistering meer aan zeggingskracht wint. Daarnaast klinkt de cd, mede door de mix van Holger Schwedt die eerder met de band werkte en ook de laatste cd van Anouk deed, bijzonder krachtig en helder. Voor Bløf is Omarm overigens meer dan gewoon het volgende album. “Voor ons is het een heel spannend album”, aldus Paskal. “Ik denk dat een aantal mensen Blauwe Ruis heeft gekocht uit een emotionele overweging maar dat kan nu niet meer de reden zijn. Het publiek zal Omarm moeten kopen om de liedjes die er op staan.”